Życzenia Wielkanocne

Na warszawskim Nowym Świecie mamy bardzo szeroki wybór kawiarni, jednak w większości są to sieciówki. Jeśli zboczymy nieco z głównej ulicy, możemy znaleźć naprawdę klimatyczne miejsca z duszą. Jednym z nich jest dla mnie kawiarnia „Kafka”, położona nieco na uboczu, w pobliżu kampusu Uniwersytetu Warszawskiego i Biblioteki Uniwersyteckiej. Wyróżnia ją kolorowe wnętrze, pyszne jedzenie oraz atmosfera do pracy zdalnej. Kawiarnia „Kafka” to alternatywa dla tych, którzy ponad sieciówki cenią sobie unikalne i pomysłowe miejsca odwiedzane przede wszystkim przez lokalnych mieszkańców.

Kolejka w kawiarni tego poranka sięga aż do drzwi. Biznesmeni, studenci, pracownicy okolicznych firm śpieszący do biura czekają cierpliwie (lub nie) na złożenie zamówienia. Siedzę przy małym stoliku, wprost naprzeciwko baru. Sprawdzam maile, obserwuję kolorowy, ciepły wystrój tego miejsca i delektuję się pierwszym tego dnia cappuccino. Wokół mnie wszystkie stoliki są zajęte, głównie przez pojedyncze osoby. Czytają gazety, rozmawiają przez telefon, niektórzy w słuchawkach wpatrzeni w ekrany smartfonów wydają się nie dostrzegać panującego wokół harmidru. Chociaż kilka osób zamówiło herbatę, zdecydowanie króluje tu kawa. Na ścianach za plecami baristów stylowe zdjęcia z motywami kawowymi – workami ziaren, filiżankami z gorącą kawą, z której unoszący się aromat dosłownie czuć, budują przytulną atmosferę. Skończyłam moje cappuccino, uśmiecham się do baristów, dziękuję i energicznym krokiem zmierzam na ulice Tbilisi. Zdaję sobie sprawę, że oprócz kilku szczegółów jak język i jego nietypowy alfabet, ta kawiarnia mogłaby znajdować się właściwie w każdym miejscu w Europie i na świecie.

Kiedy Strauss Cafe Poland - właściciel marki MK Cafe postanowił otworzyć palarnię kawy w sieci, rozgorzała istna burza. Firma znana z masowej produkcji kaw takich jak: MK Cafe, Pedro’s, Fort, Optima czy Mildano uruchomiła internetową sprzedaż ziarna palonego na życzenie klienta. Jak ogromne emocje fakt ten wywołał u wielbicieli kawy świadczą wpisy na rozmaitych blogach tematycznych. Sama postanowiłam nie opierać się na anonimowych opiniach „eksperckich” i spróbować. I uwierz mi było warto.

Rzecz jest o kawie, lecz na początku wspomnę o pizzy, bo ta podczas mojego pobytu na tej wyspie słynącej z pięknych plaż, wcale nie zrobiła na mnie dobrego wrażenia. Natomiast o kawie nie mogę powiedzieć tego samego.

Niedawno, bo w czasie okołowakacyjnym, przerabialiśmy kilka kawowych trendów. Po pierwsze cold brew - kawa na zimno, plus kawa nitro – czyli cold brew z dodatkiem azotu. Ponadto dziwny i niepraktyczny pomysł na kawę w rożku waflowym oraz wisienka na torcie (czy też truskawka wg Tomka Hajto) unicorn lattѐ – kawa w barwach rodem z My Little Pony. A oto i kolejna nowość…

Kolejny raz ekipa cie-kawej udała się na Warszawski Festiwal Kawy (chyba powinniśmy mieć zniżki na wejściówki :)). Tym razem już nie w Domu Braci Jabłkowskich na Brackiej ale w samym Pałacu Kultury i Nauki.

Proces tworzenia tej kawy ma bardzo stare korzenie sięgające podbojów kolonialnych i odkrywczych wypraw morskich. Choć tradycja ta nie była kultywowana, to indyjscy rolnicy powrócili do źródeł. Wieki temu europejczycy rozsmakowali się w kawie, która przewożona w nieszczelnych ładowniach statków naprzemiennie nabierała wilgoci, po czym owiewana powietrzem przenikającym przez szczeliny, schła. Ten powtarzalny i długotrwały proces nadał oryginalnego charakteru ziarnom, o czym obecnie przypominają nam kawowi producenci. 

Dawno, dawno temu, bo w XVII wieku pewien Portugalczyk, z zamiłowania i zawodu żeglarz, dotarł do wybrzeży Jemenu i portu Al-Makha (dzisiejsza Mocha). Strudzony podróżą został poczęstowany ciemnym, bardzo ożywczym naparem. Zaskoczony działaniem napoju poprosił miejscowego szejka o kilka worków ziaren. I tak podobno jemeńskie ziarna trafiły do Europy a senne miasteczko Mocha zmieniło się w duże portowe miasto o istotnym znaczeniu handlowym.

Oto kawa wzorcowa według MKCafe Fresh. Ta mieszanka południowoamerykańskich Arabik odzwierciedla to, co według prażalników tej manufaktury powinno cechować klasyczną kawę. W założeniu palarni, kawa miała wyróżniać się bogactwem aromatów z czekoladą, karmelem i cytrusami na czele. Twórcom zależało również na tym, aby była uniwersalna zarówno jeśli chodzi o metodę parzenia jak i sposób podania. Czy zamierzenia zostały osiągnięte? Przeczytajcie…